اسرار موفقیت حسابداران, مطالب اصول موفقیت درحسابداری
چطورخودتان را متقاعدبه کاری کنید،که تمایلی به انجام آن ندارید؟
یک پروژه ناتمام روی میز است و مهلت تحویل آن به زودی فرا میرسد و یکی از مشتریان هست که مدام زنگ می زند،می دانید که باید جوابش را بدهید.
صبر کنید!مگر قرارنبودامسال خیلی بیشترازسال قبل به باشگاه بدن سازی بروید؟می توانیدتصورکنیداگرمی توانستیدراهی برای انجام کارهایتان پیداکنید،چقدراسترس و مشغولیت هایتان کم می شد؟و چقدرخوشحال ترمی شدید؟راهی بهتراز رها کردن کارها وجود داردو آن استفاده از راهکار صحیح است.
فهمیدن اینکه از چه راهبردی بایداستفاده کرد،نیازمند این است که ابتدا بفهمیم چرا کارهایمان را به تعویق می اندازیم.
[highlight]دلیل اول:برای این کارتان را رها می کنید که می ترسیدخرابش کنید![/highlight]
راه حل: نگرش تان را تغییر دهید.
کلا وظیفه را می توان دو جور دید:می توانید یک کار را به این دلیل انجام دهید که شما را از وضعیت الانتان بهتر می کند،مثلا اینکه«اگر این کار را تمام کنم،روی رئیسم تاثیر خواهم گذاشت»یا اینکه «اگر هر روز ورزش کنم،خوش تیپ تر به نظر خواهم رسید»
روانشناسان این دید را «نگرش ارتقایی»می نامند و مطالعات نشان می دهد که وقتی یکی از این موارد را داشته باشید،باعث می شود با اشتیاق و خوش بینی به کارتان ادامه دهید.اضطراب انگیزه های ارتقایی را از بین می برد و باعث می شود هیچ کاری انجام ندهید.
چیزی که نیازدارید،یک نگرش متفاوت است.وقتی شما «نگرش پیشگیرانه»دارید،به جای اینکه فکر کنید با انجام وظایفتان چگونه وضعیت بهتری خواهید داشت،به این فکر می کنیدکه کارکرد اصلی وظایف،حفظ وضعیت فعلی شما است،مثلا کارتان را انجام می دهید تا رئیستان عصبانی نشود.انگیزه پیشگیرانه توسط اضطراب در مورد خطاهای احتمالی درکارتشدید می شوند. وقتی روی جلوگیری از آسیب تمرکز می کنید،بدیهی است تنها راه بیرون آمدن از خطرانجام اقدامات فوری است.بهترین راه برای غلبه براضطراب درمورد خراب کردن کارهایتان این است که خیلی جدی به این فکرکنید که اگر کلا کاری انجام ندهید،واقعا چه اتفاق مهمی می خواهد پیش بیاید.
[highlight]دلیل دوم:کاری را رها می کنید،زیرا حس انجام دادنش را ندارید. [/highlight]
راه حل: براحساسات غلبه کنید.
الیوربورکمن درکتاب«پادزهری برای بدبینان»می گویدخیلی وقت هاکه ماازاین حرف ها می زنیم:«من نمی توانم صبح زود از خواب بیدار شوم»منظورمان این است که نمی توانم خودم را مجبور کنم که این کار را انجام دهم.در واقع هیچکس شما را به رختخوابتان نچسبانده است.شما فقط حس انجام این کار را ندارید.اما همان طور که بورکمن می گوید«چه کسی می گوید برای شروع یک کار باید صبر کنیدتا حسش در شما ایجاد شود؟»در میانه کار این ایده در ذهن همه ما رسوخ کرده است که برای انگیزه داشتن و کارآمد بودن باید حس انجام کار به ما دست دهدباید برای انجامش مشتاق باشیم.بله تا حدی شما باید احساس تعهد به کارتان کنید یا دوست داشته باشید که بعد از ورزش سالم تر شوید،اما اینکه در همه مواقع باید احساس اشتیاق به آن را داشته باشید ،خیر این طور نیست.بورکمن همچنین می گوید خیلی از افراد موفق میل بیشتری از ما در کارشان احساس نمی کرده اند .پس اگر نشسته اید و کارها را به خاطر اینکه حسشان را ندارید رها کرده اید ،یادتان باشد که نباید حتما حسی در شما بیدار شود.
[highlight]دلیل سوم:کارتان را رها می کنید زیرا کسل کننده و ناخوشایند یا سخت است.[/highlight]
راه حل:از راهبرد اگر-آنگاه استفاده کنید
«قول می دهم دفعه بعدی کارم را زودتر انجام می دهم!»زمانی که این را می گویید توجه داشته باشید که موضوع این است که اگر اراده لازم برای این کار را داشتید،خب از همان اول شروع می کردید.
مطالعات نشان می دهد که افراد معمولا توان ارادی خود را بیشترازحد واقعی میدانند.محدودیت اراده غیر قابل انکار است.در چالش با کارهای سخت و نا خوشایند همیشه این اراده نیست که پیروز می شود.
ایجادیک برنامه ریزی«اگر-نگاه»صرفا شناختن قدم هایی که بایددرتکمیل پروژه بردارید،نیست؛بلکه همچنین به موقع و بجا انجام دادن آنها نیز هست.
«اگر ساعت 2 عصر شد،کار فعلی ام را رها می کنم و روی گزارشی که از من خواسته شده کار می کنم»
بعدازاینکه معلوم کردید دقیقا چه کارهایی را در چه زمانی باید انجام دهید،دیگر از این حرف ها نداریم:«آیا واقعا الان باید این کار را انجام دهم؟»،«می توانم بعدا این کار را انجام دهم،یا بجایش کار دیگری انجام دهم؟».مطالعات نشان می دهداستفاده از این راهبرد کارآیی را 200تا300درصد افزایش داده است.سه راهبردی که در اینجا به آنها اشاره شد-اندیشیدن در مورد نتایج شکست،نادیده گرفتن احساسات و استفاده از برنامه ریزی دقیق-باعث افزایش کارآیی شما خواهند شد.